[EP-217]

Akciğer tümörlerinde histopatolojik tanı ile bronkoskopik bulgu ve tanı yöntemlerinin retrospektif değerlendirilmesi

¹Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı, Isparta
²Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Isparta

AMAÇ: Akciğer tümörü tanısı alan olgularda histopatolojik tanılar ile hastaların bronkoskopik bulguları ve tanı yöntemleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. MATERYAL-METOD: 2007-2009 yılları arasında fiberoptik bronkoskopi (FOB) ve diğer yöntemlerle (transtorasik biyopsi, cerrahi) akciğer tümörü tanısı alan olguların klinik, bronkoskopik ve patolojik verileri retrospektif olarak incelenmiştir. BULGULAR: Çalışma akciğer tümörü tanısına sahip 178 olgudan yapılan 210 tanısal işlemi içermektedir. Hastaların 21'i (%11,8) kadın, 157'si (%88,2) erkek olup, ortalama yaşı 64,05 (34-88) idi. FOB ile alınan 187 forseps biyopsinin %79,7’sinde tümör tanısı elde edildi. Histolojik tanılar %26,2 (49) skuamöz hücreli karsinom, %6,4 (12) adenokarsinom, %19,3 (36) küçük hücreli akciğer kanseri, %15,5 (29) küçük hücreli dışı akciğer kanseri ve %12,3 (23) diğerleri şeklinde dağılım gösterdi. Bronş lavajı sitolojisinde %24,6 (30/122), balgam sitolojisinde %16,7 (9/54), fırçalama sitolojisinde %56,5 (13/23) ve transbronşiyal ince iğne aspirasyonunda (TBİİA) %71,8 (28/39) oranlarında malignite tanısı elde edildi. Forseps biyopsi ile tanı alamayan işlemlerde ise bu tanısal yöntemlerle sırasıyla %14,3, %15,4, %66,7 ve %42,9 oranlarda malignite tanısı alındı. Bronkoskopik ve klinik bulgulara göre lezyonların %77,3’ü santral, %22,7’si periferik yerleşimliydi. FOB görünümünde %50 oranda endobronşiyal tümöral kitle, %38,6 oranda submukozal-peribronşiyal infiltrasyon ve %11,4 oranda normal bulgular bulundu. Periferik ve submukozal lezyonlarda TBİİAB ile tanı başarısı sırasıyla %87,5 ve %75 saptandı. Histolojik tanı ile lezyonun yerleşimi arasında anlamlı farklılık bulundu. Skuamöz hücreli kanserler %97,5 oranda santral yerleşimliydi (p=0,025). Forseps biyopsisinin tanısal başarısı santral lezyonlarda %84,3, periferik lezyonlarda %64,5 idi. Bu istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,021). SONUÇ: Bulgularımız en iyi tanı yönteminin forseps biyopsisi olduğunu, TBİİA ve fırçalama sitolojisi yöntemlerinin yüksek tanısal başarı oranları nedeniyle akciğer tümörlerinde birden fazla örnekleme yönteminin bir arada kullanılmasının tanısal başarıyı artıracağını göstermektedir.

Keywords: Akciğer kanseri, bronkoskopi,

---

Resim 1, lezyonların yerleşim yerleri

Resim 2, FOB sırasında uygulanan işlemler

Resim 3, Endobronşiyal forseps biyopsi ile elde edilen histopatolojik tanılar

Tablo 1. Lezyonların bronkoskopik görünümlerine göre tanı yöntemlerinin tanısal değerleri

Bronkoskopik görünüm	Forseps biyopsi p=0.0001	Bronş lavajı p>0.05	TBİİAB p>0.05	Fırçalama biyopsi p>0.05
Endobronşiyal-eksofitik n=92 (%50)	80/92 (%86.8)	13/54 (%24.1)	6/9 (%66.7)	8/12 (%66.7)
Submukozal-peribronşiyal n=71 (%38.6)	46/60 (%76.7)	11/41 (%26.8)	15/20 (%75)	3/6 (%50)
Normal n=21 (%11.4)	2/14 (%14.3)	5/14 (%35.7)	3/6 (%50)	1/3 (%33.3)

Tablo 2. Santral ve periferik lezyonlarda tanı yöntemlerinin tanısal değerleri

Bronkoskopik görünüm	Forseps biyopsi p=0.016	Bronş lavajı p>0.05	TBİİAB p>0.05	Fırçalama biyopsi p>0.05
Santral lezyon n=133 (%77.3)	107/127 (%84.3)	18/79 (%22.8)	15/22 (%68.2)	11/16 (%68.8)
Periferik lezyon n=39 (%22.7)	20/31 (%64.5)	8/24 (%33.3)	7/8 (%87.5)	2/6 (%33.3)

Tablo 3. Lezyonların bronkoskopik görünümlerine göre kombine tanı yöntemlerinin tanısal değerleri

Bronkoskopik görünüm	forseps biyopsi+bronş lavajı p=0.0001	forseps biyopsi+fırça biyopsi p>0.05	fırça biyopsi+bronş lavajı p>0.05
Endobronşiyal-eksofitik n=92 (%50)	51/54 (%94.4)	12/12 (%100)	7/10 (%70)
Submukozal-peribronşiyal n=71 (%38.6)	31/39 (%79.5)	4/5 (%80)	2/4 (%50)
Normal n=21 (%11.4)	4/10 (%40)	2/2 (%100)	1/3 (%33.3)