[EP-220]

EPOSTER OTURUMU-18 | Tarih ve Saat: 19.10.2009, 18:00 - 19:00 | Salon: EPOSTER SALONU

Trakeostomi Sonrası Gelişen Trakeomalazi Tedavisinde Stent Uygulaması (1 Olgu Nedeniyle)

Tuğçe Kasapoğlu Hürkal, Ferah Ece
İstanbul Bilim Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul

Uzamış endotrakeal entübasyondan sonra ekstubasyonu tolere edemeyen hastalara trakeostomi uygulanmaktadır. Trakeostomi sonrası hastalarda trakeostomi tüpü; trakeobronşit, trakeal ülserasyon, trakeomalazi ve persistan trakeokutanöz fistül insidansını azaltmak için mümkün olan en kısa zamanda çıkarılmalıdır. Dekanülasyon hastanın yardımcı solunuma ihtiyacı olmadığı, trakeobronşiyal sekresyonun azaldığı veya kaybolduğu, enfeksiyonun kontrol altına alındığı durumlarda gerçekleştirilebilir.
Serebrovasküler emboli sonucu entübasyon uygulanan ve dekanülasyon problemi yaşayarak yaklaşık 6 ay zorunlu trakeostomi ile takip edilen hasta bu şikayetlerle hastanemize başvurdu. 70 yaşında kadın hastanın yapılan FM'de TA:150/90mmHg, SS:32/dak., Nb: 110/dak. Ateş:Yok. Oskültasyonla bilateral yaygın ronflan ronküsler ve inspiratuar stridor duyuluyordu. Diğer sistem muayenelerinde özellik yok. PA gr:Bilateral bronkovasküler izlerde artma. AKG: PaO2: 54mmHg, PaC02: 64mmHg, Sat: %75. Hemogram ve biyokimya tetkiklerinde özellik yok. YBÜ'e alınan ve mekanik ventilatöre bağlanan hastada hırıltılı solunum ve bol miktarda yapışkan sekret olması üzerine yapılan bronkoskopide solunum sıkıntısının trakea duvarındaki yaygın kollapsa (trakeomalazi) bağlı olduğu görüldü. Bu nedenle dekanüle edilme şansı olmadığı düşünülen hastaya genel durumunun iyi olması, yaşam kalitesinin artacağı da göz önüne alınarak ev tipi ventilatör yerine trakeal stent yerleştirilmesi kararlaştırıldı. Bunun üzerine hastaya trakeal stent (Alveolus 16x60 mm TB-STSTM, Alveolus Inc., Charlotte, NC, USA) kondu. Hastaya mukus tıkacını önlemek için mukolitik tedavi verildi (N-acetyl sistein 1 X 600mg) ve hidrasyon önerilerek taburcu edildi. Hastanın yaşam kalitesi arttı ve solunumu rahatladı (SaO2: %98 oda havasında). Ancak 4 hafta sonra hastada aşırı öksürük ve solunum sıkıntısı gelişti. Yapılan kontrol bronkoskopisinde stent proksimalinde posterior duvarda yaklaşık 15mm uzunluğunda kırılma olduğu görüldü. Mevcut stent çıkarılarak yerine ikinci bir stent (Alveolus 16x80 mm TB-STSTM, Alveolus Inc., Charlotte, NC, USA) yerleştirildi. 4 hafta sonra hastaya kontrol bronkoskopisi yapıldı, sorun olmadığı gözlendi. Halen hasta 3 aydır aynı stent ile yaşamını devam ettirmektedir.
Sonuç olarak uzamış entübasyon veya trakeostomi sonrası dekanülasyon yapılamayan hastalarda trakeal stent yerleştirilmesi; cerrahi tedavi veya ev ventilatörüne oranla yaşam kalitesinde artış sağladığından uygun olgularda tercih edilebilir.

Keywords: Trakeal stent, Trakeomalazi, Trakeostomi





Stent



Stent sonrası PA grafi