[EP-151]

EPOSTER OTURUMU-11 | Tarih ve Saat: 21.10.2010, 18:00 - 19:00 | Salon: EPOSTER SALONU

Tıp Fakültesi Hastanesi Çalışanlarının Epworth Skalası Sonuçları

Kezban Özmen Süner1, Songül Uygun1, Emine Banu Çakıroğlu1, Hasan Süner1, Ege Güleç Balbay2, Ali Nihat Annakkaya1
1Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AD
2Düzce Devlet Hastanesi

GİRİŞ: Çalışma koşullarının ağırlığı, gece nöbetlerinin yoğunluğu sağlık çalışanlarının uyku kalitesini bozmakta ve gündüz uykuya eğilimi artırmaktadır. GEREÇLER-YÖNTEM: Toplam 182 sağlık çalışanı (93 kadın, 89 erkek) çalışmaya alındı. Kadın çalışanların yaş ortalaması 27.8 ± 5.2 iken, erkeklerinki 30.1 ± 6.1 idi (p=0.008). Kadın çalışanların uykululuk skoru 5.3 ± 3.9, erkeklerinki 4.7 ± 3.1 idi (p>0.05). Çalışanların meslek dağılımı sıralanmıştır; % 36.3’ü hemşire, %28.6’sı doktor, %8.8 büro elemanı, %4.9 intern doktor, %4.9 hastabakıcı ve kalan grup (radyoloji teknisyeni, anestezi teknisyeni, temizlik işçisi, güvenlik, diğer) idi. Uykuya eğilimlilik skorları en yüksek ilk beş meslek grubu sırasıyla intern doktorlar (9 kişi, 7.1 ± 3.9), doktorlar (52 kişi, 5.7 ± 4.2), diğer sağlık çalışanları (7 kişi, 5.4 ± 5.2), hemşireler (66 kişi, 5.1 ± 3.3), radyoloji teknisyenleri (4 kişi, 4.5 ± 1.3) olarak sıralanmaktaydı. Lineer regresyon analizinde skor üstünde yaşın, mesleğin, medeni durumun, çocuk sayısının, gece-gündüz çalışmanın, çalışma süresinin, cinsiyetin etkili olmadığı gözlendi. Yalnızca eğitim düzeyi uykuya eğilimlilik skoru üstünde bağımsız olarak etkili bulundu (Beta=0.207, t=2.552, p=0.012). Sağlık çalışanının eğitim düzeyi arttıkça uykuya eğilimliliği de artmaktaydı (r= 0.268, p=0.000). SONUÇLAR: Tıp eğitiminin pratiği ve sağlık çalışanı olarak çalışma koşullarının ağırlığı bireylerde gündüz uykuya eğilimlilik yaratmaktadır. Bu durumu engellemek için çalışanların çalışma koşullarının düzeltilmesi, sık nöbetlerin azaltılması önerilebilir.

GİRİŞ-AMAÇ

Çalışma koşullarının ağırlığı, gece nöbetlerinin yoğunluğu sağlık çalışanlarının uyku kalitesini bozmakta ve gündüz uykuya eğilimi artırmaktadır.


YÖNTEM-GEREÇLER

Toplam 182 sağlık çalışanına (93 kadın, 89 erkek) Epworth skalası uygulandı.


BULGULAR

Kadın çalışanların yaş ortalaması 27.8 ± 5.2 iken, erkeklerinki 30.1 ± 6.1 idi (p=0.008). Kadın çalışanların uykululuk skoru 5.3 ± 3.9, erkeklerinki 4.7 ± 3.1 idi (p>0.05). Sağlık çalışanlarının meslek gruplarına göre dağılımı Grafik 1’de görülmektedir.

Sağlık çalışanlarının meslek grubuna göre dağılımında hemşire ve doktorlar çoğunluğu oluşturmaktaydı.

Sağlık çalışanlarının çalıştığı bölüme göre dağılımı Grafik 2’de görülmektedir.

Sağlık çalışanlarının sigara kullanımı Grafik 3’te görülmektedir.

Sağlık çalışanlarının %65’e yakın oranda sigara kullanmadığı gözlendi.

Meslek gruplarına göre ortalama Epworth skorları Grafik 4’te görülmektedir.

LSD alt grup karşılaştırma testlerinde hekimlerin skoru büro ve güvenlik grubundan anlamlı olarak yüksekti (p<0.05). Hemşire grubunun skoru güvenlik grubundan daha yüksekti. İntern doktorların skoru hastabakıcı, büro elemanı, güvenlik görevlisi ve temizlik işçisinden anlamlı olarak yüksekti.

Çalışılan bölüme göre ortalama Epworth skor değerleri Grafik 5’te görülmektedir.

Acil biriminde çalışanların Epworth skoru Dahili Tıp Bilimleri, Cerrahi Tıp Bilimleri, Yoğun bakım ve Ameliyathane çalışanlarından anlamlı olarak düşüktü (p<0.05).

Lineer regresyon analizinde skor üstünde yaşın, mesleğin, medeni durumun, çocuk sayısının, gece-gündüz çalışmanın, çalışma süresinin, cinsiyetin etkili olmadığı gözlendi. Yalnızca eğitim düzeyi uykuya eğilimlilik skoru üstünde bağımsız olarak etkili bulundu (Beta=0.207, t=2.552, p=0.012). Sağlık çalışanının eğitim düzeyi arttıkça uykuya eğilimliliği de artmaktaydı (r= 0.268, p=0.000).



Grafik 1

Sağlık çalışanlarının meslek gruplarına göre dağılımı


Grafik 2

Çalışanların bölümlerine göre dağılımı


Grafik 3

Sağlık çalışanlarının sigara kullanımı


Grafik 4

Meslek gruplarına göre Epworth skorları


Grafik 5

Bölümlere göre Epworth skorları


TARTIŞMA

Tıp eğitiminin pratiği ve sağlık çalışanı olarak çalışma koşullarının ağırlığı bireylerde gündüz uykuya eğilimlilik yaratmaktadır. Bu durumu engellemek için çalışanların çalışma koşullarının düzeltilmesi, sık nöbetlerin azaltılması önerilebilir.