[EP-307]EPOSTER OTURUMU-22 | Tarih ve Saat: 22.10.2010, 17:00 - 18:00 | Salon: EPOSTER SALONUParkinsonlu Hastalarda Solunum Fonksiyonları ve Solunum Kas Gücünün Egzersiz Kapasitesine EtkisiSemra Oğuz1, Gökşen Kuran2, Semiramis Özyılmaz3, Rengin Demir3, Halim İşsever4, Hülya Apaydın1, Sibel Özekmekçi1, Hülya Nilgün Gürses5 1İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Nöroloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul
3İstanbul Üniversitesi, Kardiyoloji Enstitüsü, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
4İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, İstanbul
5İstanbul Bilim Üniversitesi, Sağlık Yüksekokulu, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, İstanbul
GİRİŞ-AMAÇ: Parkinsonlu hastalarda (PH) egzersiz kapasitesinin solunum bozukluğu, yürüme anormalliği ve kişilerin egzersiz yapma alışkanlıkları gibi faktörlerle etkilenebileceği bilinmektedir. Solunum ve yürüme bozuklukları PH'da fiziksel aktivitenin kısıtlanmasına ve bu da egzersiz kapasitelerinin azalmasına neden olabilmektedir. Çalışmamızın amacı PH’da solunum fonksiyonları ve solunum kas kuvvetinin egzersiz kapasitesine etkisinin olup olmadığını araştırmaktır.
GEREÇ-YÖNTEM: İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Hareket Bozuklukları biriminde izlenen, yaş ortalamaları 59,06±7,37 yıl olan 18 Parkinson hastası (4 K, 14 E) çalışmaya alındı. Hastalık evresi nöroloji uzmanı tarafından Hoehn-Yahr (H-Y) ölçeği kullanılarak değerlendirildi. Kognitif fonksiyonları normal olan, bilinen KOAH’ı ve yürümeye engel oluşturan diğer nörolojik, kardiyovasküler veya kas iskelet problemleri olmayan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalara solunum fonksiyon testi (SFT) ve ağız içi basınç ölçümleri (PImaks, PEmaks) yapıldı, egzersiz kapasiteleri 6 dakika yürüme testi ile değerlendirildi.
İstatistiksel analizde; “Spearman” ve “Pearson” Korelasyon Analiz Testi kullanıldı.
BULGULAR:
•Hastalarımızın boy ortalamaları 166,9±8,4 cm ve ağırlıkları 79,5±13,8 kg’dı.
•H-Y ölçeğine göre hastalık evresi bir hastada evre 1, 16 hastada evre 2 ve bir hastada evre 3’tü.
•Hastalarımızın yürüme mesafeleri ortalamala 423,7±85,5 m (% 80,5±13,5) idi.
•Hastaların ortalama FVC değerleri 3,5±0,9 lt (%96,7±14,7), FEV1 değerleri 2,8±0,7 lt (%96,6±15,9), FEV1/FVC değerleri % 80,9±7,8’di.
•Hastaların ortalama PImaks değerleri 78,1 ± 30,5 cmH2O (%79,3±31,3), PEmaks değerleri 106,4±37,9 cm H2O (%54,6±18,7) idi.
•Hastaların yürüme mesafesi ile PImaks değerleri arasında orta güçte anlamlı (r: 0,56, p<0,05) ve FVC ile FEV1 değerleri arasında orta güçte ileri derecede anlamlı bir ilişki (sırasıyla r: 0,73- 0,67; p<0,001) saptandı.
SONUÇ: Çalışmamızda Parkinson hastalarında solunum fonksiyon testi parametrelerinde belirgin bir etkilenme görülmezken hastalığın erken evrelerinde bile solunum kas kuvvetinde anlamlı bir azalma olduğu ayrıca bu azalmanın 6 DYM ile ölçülen egzersiz kapasitesi ile de ilişkili olduğu görülmüştür. Bu nedenle PH’ın değerlendirilmesinde solunum kas kuvvetinin de erken evrelerden itibaren göz önünde bulundurulması gerektiği görüşündeyiz. GİRİŞ-AMAÇ | Parkinsonlu hastalarda (PH) egzersiz kapasitesinin solunum bozukluğu, yürüme anormalliği ve kişilerin egzersiz yapma alışkanlıkları gibi faktörlerle etkilenebileceği bilinmektedir. Solunum ve yürüme bozuklukları PH'da fiziksel aktivitenin kısıtlanmasına ve bu da egzersiz kapasitelerinin azalmasına neden olabilmektedir. Çalışmamızın amacı PH’da solunum fonksiyonları ve solunum kas kuvvetinin egzersiz kapasitesine etkisinin olup olmadığını araştırmaktır.
|
OLGU | İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Hareket Bozuklukları biriminde izlenen, yaş ortalamaları 59,06±7,37 yıl olan 18 Parkinson hastası (4 K, 14 E) çalışmaya alındı. Kognitif fonksiyonları normal olan, bilinen KOAH’ı ve yürümeye engel oluşturan diğer nörolojik, kardiyovasküler veya kas iskelet problemleri olmayan hastalar çalışmaya dahil edildi.
|
YÖNTEM-GEREÇLER | Hastalık evresi nöroloji uzmanı tarafından Hoehn-Yahr (H-Y) ölçeği kullanılarak değerlendirildi. Hastalara solunum fonksiyon testi (SFT) ve ağız içi basınç ölçümleri (PImaks, PEmaks) yapıldı, egzersiz kapasiteleri 6 dakika yürüme testi ile değerlendirildi.
İstatistiksel analizde; “Spearman” ve “Pearson” Korelasyon Analiz Testi kullanıldı.
|
BULGULAR | Hastalarımızın boy ortalamaları 166,9±8,4 cm ve ağırlıkları 79,5±13,8 kg’dı.
•H-Y ölçeğine göre hastalık evresi bir hastada evre 1, 16 hastada evre 2 ve bir hastada evre 3’tü.
•Hastalarımızın yürüme mesafeleri ortalamala 423,7±85,5 m (% 80,5±13,5) idi.
•Hastaların yürüme mesafesi ile PImaks değerleri arasında orta güçte anlamlı (r: 0,56, p<0,05) ve FVC ile FEV1 değerleri arasında orta güçte ileri derecede anlamlı bir ilişki (sırasıyla r: 0,73- 0,67; p<0,001) saptandı.
Solunum Fonksiyon Testi ve Ağız İçi Basınç Ölçümleri PARAMETRE | BEKLENEN DEĞERE GÖRE % | ÖLÇÜLEN DEĞER | FVC | %96,7±14,7 | 3,5±0,9 lt | FEV1 | %96,6±15,9 | 2,8±0,7 lt | FEV1 / FVC | | 80,9±7,8 % | PImax | %79,3±31,3 | 78,1±30,5 (cmH2O) | PEmax | %54,6±18,7 | 106,4±37,9 (cm H2O) |
|
SONUÇLAR | Çalışmamızda Parkinson hastalarında solunum fonksiyon testi parametrelerinde belirgin bir etkilenme görülmezken hastalığın erken evrelerinde bile solunum kas kuvvetinde anlamlı bir azalma olduğu ayrıca bu azalmanın 6 DYM ile ölçülen egzersiz kapasitesi ile de ilişkili olduğu görülmüştür. PH’ın değerlendirilmesinde solunum kas kuvvetinin de erken evrelerden itibaren göz önünde bulundurulması gerektiği görüşündeyiz.
|
|